Αφηγήσεις ζωής στ Απεράθου

"Τέθοιες μέρες θα 'τονε, όντεν ήπεψεν η Σώζαινα το γράμμα του Ιάννη τζη στη Σκοινούσα που 'τονε παντρεμένος και του 'λεε να 'ρθουσιν απ'την Κυριακή τω Βαϊώ στο Χωριό, ια να 'ν' επά όλη ντη Λαμπρή να τσοι φχαριστηθούσιν οι έροντες. Είχε καμωμένο ο Σωζοϊάννης και το Σώζο ντου κι ήτονε μωρό, αλλά οι έροντες δεν τον είχανε θωρισμένο και το λαχταρούσα το
καπελάκι. Του 'γραψε λοιπό η Σώζαινα:

Να πάρεις Ιάννη τη Φανή,
και να 'στ' επά τη Βαϊανή,
μαζί με το παιδί μας
και μην το αναβάλετε,
ελάτ' επά να κάμετε,
Πάσχα κι εσείς μαζί μας.

Εκείνοι όμως, δεν εμπορούσα να'ρθουσιν ετσά νωρίς, ιατί είχε πρέπει εκεί μαγαζά ο Σωζοϊάννης και δεν εμπόριε να τα κλείσει τόσες μέρες να φύει. Θα'ρχουντάνε πιο ύστερα και τση απαντά ο Ιάννος τση γριάς :

Εφέτι μάνα των Βαϊώ
θα 'σαι χωρίς τον ένα ιο.

Να 'ρθω μάνα δεν εμπόρου
να 'μ' ετού του Βαϊοφόρου.

Του Πάσχα την παραμονή
θα 'ρθω και κάν' υπομονή.

Πως σε ξεχάσαμε θαρρείς
μα θα 'ρθομε και θα χαρείς.

Θα 'ρθω το παιδί να φέρω
να χαρείτε με το έρο.

Το Σωζάκι μάνα θα το
φέρω Μεγάλο Σαββάτο".

Αφήγηση Ιωάννης Γιακουμής (Ντουνοιάννης).

Πηγή "Πολιτιστικός Σύλλογος τα Φανάρια"